Senei Devriye Şiiri - Osman Batur

Sükuttan bihaber inlemekte gönül sazım.
Şu sazıma söz veren ay yüzlü güzel yazgım.
Ruhundan üfleyen ey ebedi gerçek aşkım,
Kulunu işitiver sene-i devriyesinde...

Tekrar cem olsun artık yananların elleri.
Gülünden çok gördükuzun sivri dikenleri.
Bahtiyarlık sarhoşu olduğumuz günleri,
Bir daha yaşat ya Rabb sene-i devriyesinde...

Acep ne yapar, sıhhatte midir güzelim?
Var mıdır içinde sıkıntı, dert? Çözelim.
Dersin ki "Sen karışma, bu benim özelim."
Sırrı mırrı kalmasın sene-i devriyesinde...

Ayrılıkta çektik azap, kırdık kafayı,
İşledik ahmakça fiil, bulduk hep belayı,
Hasreti tattık, vuslatla saralım yarayı.
Gelsin artık ya Rabb sene-i devriyesinde...

Birinci senesine kavuştuğum derin bağın ve bağlılığın anısına...