Senede Bir Gün Şiiri - Mehmet Şahan

Karanlığı aydınlatan ışığım,
Yeter mi hiç sana, senede bir gün.
Sevgi, saygı, şefkat, bilgi beşiğim,
Yeter mi hiç sana, senede bir gün?

Ne bir gün, ne bir ay, ne de bir yılda,
İste can verelim, biz bu uğurda,
İnsan olan sana, köle olur da,
Yeter mi hiç sana, senede bir gün?

Bu günüm aydınlık, yarından emin,
Kalmadı hiç kaygım, arttı güvenim,
Cefa senin, çile senin, dert senin,
Yeter mi hiç sana, senede bir gün?

Geçmişimden, geleceğe bakmayı,
Sevgi olup, gönüllere akmayı,
Sen öğrettin cehaleti yıkmayı,
Yeter mi hiç sana, senede bir gün?

Nefesinle bahar gelir, yaz gelir,
Sen sevdikçe yüreğime haz gelir,
Az gelir öğretmenim, çok az gelir,
Yeter mi hiç sana, senede bir gün?

Bilgin gıdam oldu, kendime geldim,
Rehber oldun bana, kendimi bildim,
Ozan oldum, sana gönlümü verdim,
Yeter mi hiç sana, senede bir gün?

Anlat Şahan’ım, hiç bıkmadan anlat.
Büyüğe, küçüğe, herkese kavrat,
Vatan mimarına, saygıyı öğret,
Yeter mi hiç sana, senede bir gün?