Sene 2004.Maddi durumumuz pek iyi değil.Pek oyuncağım yoktu o zamanlar.Misafirlikteyiz.İki tane çocuk var.Arabalarıyla oynuyorlar.Beni aralarına almak istemediler.Çocukluk işte terlikleri araba gibi yapıp oynamaya başladım.Gülmeye başladılar bana.Sadece çocuklar değil herkes.Babam usulca geldi.Oturdu yanıma.Kaptı terliklerden birini.Oynamaya başladı benimle.Herkes sustu.Susturdu babam onları.O zaman şanslı bi çocuk olduğumu anlamıştım.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta