Sene 1999 Şiiri - Nazan Akay

Sene 1999

bir resmin içinde sanki

Eskimeyen,karşımda dün gibi

Kırık bir ayna,ve bir bardak

İpte asılı çamaşırlar sokağın üstünde

Eski ahşap sehpanın üzerinde

Bulmacalar karalanmış sene 1999

Anıları saklayan birçok albüm

büyük bir incir ağacı bahçede

Serpilmiş meyveleri, Kocaman gövdesi

Emekli bir kiracı konuşuyor

Alt katında kahve kokuyor diye

Bir zamanlar, zamanıydı Herşeyin

Çay demlenir,sokakta oturur komşular

Koşan çocuklar bağırır "istop" diye

Cilli oynayandan çok toplayan olurdu

90 lar deniyor simdi,

Çocukluğum olur kendileri,

Sabahları soba yanmadan,

Çıkmazdım yatağımdan.

Ellerim üşüyor diye eldiven giymedim

Kar oynarken taktığım çorap

Mutsuz degildi kardan adamım,

Bir kek bizi mutlu ederdi,

Komşularla kavga etsemde sorun yok

Yaramazdık, yaramadı gençliğimize

Balkonda kağıttan fişekler atardık

Zilimiz otuz kere çalardı bizim,

Şikayete gelmişler,söyleniyorlar

Kapınızın önünde oynayın diye,

Simdi Çocuklugumuzu istiyor sokak

Kapıda bir tane çocuk yok

Kimse oynamıyor,Herkes evinde

Okula yanliz giderdim, güle oynaya

İnternet cafelerde kendimi unuturdum

Bir çikolata vardı, çok sevdiğim

İki günlük harçlığım kadardı

Biz fakir mi oluyorduk anlamadim

Yoklukta degildik, sadece Çocuktuk.

Az bulduk diye ağlamadık,

Yok diye çıldırmadık ,

Kararında yaşamak fakirlikmis simdi,

Tiyatro yapardık sınıflarda,

Koroya katılırdım, İzmir marşı için

Bandoda en arkaya attılar,

Boyum küçük diye, trampet calardik

5 para ver, 5 para yoksa 10 para ver

Çocuk bayramlarinda, sokaklarda

5 para ver,5 para yoksa,10 para ver

Kurdelalardan yıldız yapardık,

Sınıfa girmeden andımız okunurdu

öğretmenim vardı, ismimi karıştıran

Yinede öyle çağırdığı bir ismim vardı,

Orda kaldı şimdi hersey

Hatıralar kalır,hatıralar eskimez

Seneler geçer, 90 lar olarak kalır

Geçmez sek sek oynadığım sokak

Su savasi yaptığım, Bisiklet sürdüğüm

Eve girmek için sokak ışığını beklemek

Gider benimle bir ömür,

Ayşe teyzenin kurabiyeleri,

Zil çalınca hemen gel diyen annemin

Bitmez balkonda beklemesi,

Koşa koşa okul kıyafetini çıkarıp

Kavga ederek kaçtığım sokağın

Ortasında bir terlik hep vardı;)

Sene 1999

Bursada bir aile evimiz dar bir sokak

Arabaların çok olmadığı dönem,

Herkesin kapısının üstünde anahtarı

Bir donem degildi 90 lar

Alt tarafı telefonun olmadığı

Zamane çocuğuyduk,

Simdi z oluyor dünyaya gelen

Sene 1999

bayramlık yatağın başında

Bayramlık ağzımızda cabası

Akşam yemeginden sonra yakartop

Öğlen parka giden bir grup Çocuktuk

Dogum günü bir tepsi yaş pasta

Baba isten gelirken topa vurur

Penaltı olur bütün oyun

Sene 1999

Bak yine özledim, isterdim şimdi

Çocuk olmayı, zamanı geriye almayı

Sene 1999

Çocuk olmanın tam senesiydi

Sokakta bağıran benim sesimdi.

Nazan