Sendrom Şiiri - Orbay Eken

Unuttu acısını sonbahar..
Kuşlar ülkesinden gelen yabancı
Kanatlarını kırıp boynunu büktü
Avutulmuş korkulara terk oldu ağıtlar
Küllenmiş közler soğudu sancısız
Hiç bir şey bu kadar çabuk unutulmadı
Unuttu kendini tüm yüzler
Yeni bir yüz edindi kendine tüm alışkanlıklar
Her şey öylece tozlandı yerlerinde
Her şey öylece değişip parçalandı
Anılar yerlerini aldı toz duman arasından geçip
Yıldızlar ülkesinde bir ütopyaydı sevdamız
Sevdamız eskide kaldı..
Biz ilerlerken çağın sendromunda..
''Campaign'' sözde kaldı..