Sendrom diyorlarmış buna
Korkuymuş güya ölümden
Ama benim korkum ölüm değil canım,
Benim korkum senin beni anlamaman.
Senden ayrılmak korkusu beni bunaltıyor
Tam yaklaşmışken gerçek sevgiye
Sana dokunamamak, senden kopmak
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta