Sendrom diyorlarmış buna
Korkuymuş güya ölümden
Ama benim korkum ölüm değil canım,
Benim korkum senin beni anlamaman.
Senden ayrılmak korkusu beni bunaltıyor
Tam yaklaşmışken gerçek sevgiye
Sana dokunamamak, senden kopmak
Beni çılgına çeviriyor,deli ediyor
Ayrılık ölümden zor derlerdi de inanmazdım
Şimdi bunları yaşıyorum gülüm
Tam sana kavuşmuşken
Ellerin ellerim arasından sıyrılıp gitsin
Ne zor,düşüncesi bile kahrediyor bir tanem
İşte bunlar beni buz gibi ırmaklarda yıkıyor
Her an duygularım taptaze
Korkulu, tetikte ve ürpertili
İşte sevgilim,bugün gene yokluğa uyanmak
Korkusu sardı beni, ama dedim ya
Bu ölüm korkusu değil senden ayrılığın,
Seni kaybetmenin,Sana tutkunun sonucu,
Bunu unutma ne olur düşün sevdiğim bunları da
Beni ölmeden önce öldürme,
Benden sakın vazgeçme ki,
Hayatımın neşesi devam etsin..
Zaten senden ayrı geçen zaman
Beni ölüme yaklaştıran her andır,
Bunu bil de sakın bana git deme
İşte bu benim ölümüm olur.
İşte bu benim ölümüm olur,
Sakın ha sevgilim,sakın ha…
Kayıt Tarihi : 2.4.2008 11:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dr Hayati Gönültaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/02/sendrom-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!