Sendiniz Şiiri - Mehmet Karaca 2

Rotam yalnızlık.
Aksini iddia edersem, bilinsin ki yine kanmışımdır.
Birisi şiirlerin çok ağır senin dedi.
Sahibi ben değilim aslında dedim.
Sendiniz.

Değiştiğimi elbet bir gün fark edeceksiniz.
Bir ihtimal o zaman seveceksiniz.
Bukalemun ettiniz rengim belli değil.
Avlanmayı öğreniyorum, birisi ağzıma yemek getirsin diye beklememek için.
Avdan kastım sendiniz.

Sayenizde üzeceğim birilerini.
Sahibi yine sendiniz.

Bilseydim de dilenmeseydim dizlerinin önüne çöküp.
Kendime sinirim de bundan.
Yapma dedim, gitme dedim, sabret dedim, geleyim dedim, daha öncede olmuştu dedim, atlatırız dedim, dedim de dedim...
Ah lanet olsun keşke elim kopsa, dilim tutulsaydı da kölen olmasaydım.

Senin sandalının altıda delik çıktı.
Kol koptu, kürek kırıldı,
Batmamak için bir hışım çabalarken.
Ne yazık ki sandalın yarası çok açıkmış, yetemedim.
Boğulduk.

Sendiniz bunları yazarken yüreğimi çılgına çeviren, kendinden nefret ettiren.

Yalan,
Rotam, sadece sizsizlik.
Sizingibisizlik.

Aşksız, kalpsiz, hayırsız, kahpe birini doğurdunuz.
Annelerim benim.
Allah sizi başımdan eksik etmesin ki, kalbimi başkası s*evmesin. (anladın demi sen)
İmalatçım,
Sendiniz.