Bir akşamüstü,
Yalnız olduğum bir gece
Gözümden bir damla gözyaşı,
Düştü tenimden aşağı.
Tıkandım,
Yutkunamadım.
Gözünden düşen,
Tenimi ıslatıp
ve okşayıp, kayıp giden
sendin.
Sendin, terk edip umarsızca uzaklaşan,
Sendin,yalnızlığın acısını anlamadan,
Köpek gibi aç bırakıp, çekip giden.
Sendin,
Kurşuna dizme kararını
hiç göz yaşına bakmadan veren
Ve bir hiç uğruna
Ruhun çöküşünü hazırlayan
sendin.
Bu yıkım,
Bu çöküş,
ve yok oluş
İnan ki bu senin içinde bir son oluş.
Mehmet Ali Yüksel
Kayıt Tarihi : 16.3.2018 17:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Yüksel](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/16/sendin-84.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!