Sendin Şiiri - Osman Türkmen

Her akşam düşündüğüm,
Biri vardı, o sendin.
Duygulanırken üşüdüğüm,
Biri vardı, o sendin.

Hiç sönmeyen bir alev,
Ve ardından kor olup,
Düştüğü yeri yakan
Biri vardı, o sendin.

Rüyalarımdan çıkmayan,
Başrol oyuncusu gibiydin.
Bir türlü unutulmayan,
Biri vardı, o sendin.

Sendin bu duygulara neden,
Sendin beni aşık eden,
Hiç çıkmayan içimden,
Biri vardı, o sendin.

Beni zincire vuran,
Beni savunmasız gören,
Beni Mecnun’a çeviren,
Bir tek sebep vardı,
O da sen!