Önce mavisini sundun gözlerinin
uçsuz bucaksız...
bakınca anlardı fırtınayı
bakınca ağlardım...
Maviydin
geceydin
sendin
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Nefis.. Usta bir kalem ve usta bir yorum.
Kutlarım..
sizi şiirlerini okuduğum bir şairin yorumlarından buldum..iyiki bulmuşum..şiirleriniz yorumlarınız kadar keskin değil ama, iyi bir kalem,duru bir anlatım..hepsini bir solukta okudum...saygılar..
ölümün acısı aşkı kapatmaya yetmiyor işte böyle.ve bitimsiz bir aşkın kollarında, bütün hüzünlerimiz,kanayan bütün yaralarımız kabuk bağlıyor..ve kollarında dinlendiğimizi sandığımız bütün aşklar bizi büyütüyor,biraz çoğaltıyor, biraz acıtıyor ve birazda kirletiyor ölüp ölüp dirildiğimiz anların, can çekişmesi uzun sürdükçe.umarım acınıza merhem olmuş o büyük aşk hala size yaşam armağan etmeye devam ediyordur..
ve yürekleri sürgüne cekilmis ozanlarimin, memleketin engin ovalarinda. Bir sicak rüzgar yalayinca yüzlerini, ne haberler tasir dudaklara okunasi.
Emegine saglik.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta