Sendeymiş meğer Şiiri - Ferhat Arslan

SENDEYMİŞ MEĞER

Ömrümce aradım, yıllara sordum,
Sevdayı gözünden, birkaç kez vurdum,
Hasretin ağında, gönlümü yordum,
Düz gelen yokuşlar, sendeymiş meğer.

Sevgiler yalanmış, gülüşler sahte,
Vefalar kalmamış, edilen ahte,
Ağlamak yazılmış, güldüğüm vakte,
Sel olup akışlar, sendeymiş meğer.

Akan gözyaşımı, sele verdiler,
İsyanımı alıp, yele verdiler,
Ela gözlü yâri, dile verdiler,
Aşkıma bakışlar, sendeymiş meğer.

Sevdamı söylerim, düşmez dilimden,
Yağmur damlasını, içtim gülümden,
Ateşin narını, alıp elimden,
Boynuma takışlar, sendeymiş meğer.

Hoyratça harcadım, nice yılları,
Gönlümü sardılar, aşkın kolları,
Sevdaya ilhamım, olan kulları,
Yazdığım nakışlar, sendeymiş meğer.

Aşkınla bitirdim, ömrümü boşa,
Kaderde yazılan, gelirmiş başa,
Sevdalar düşünce, musalla taşa,
Ağıt’ım yakışlar, sendeymiş meğer.

04.12.2006
Ferhat ARSLAN (Haliloğlu)
www.ferhatarslan.com