Kapısı üzerimden kilitli, penceresiz bir evdeyim,
Belki de buz gibi bir betonun üstünde yerdeyim,
Kim bilir belki de, karanlığın gölgesi bir perdeyim,
Kendi kendime soruyorum da bazen; ben nerdeyim?
Bazen şuursuz sandığım, ama dengeli bir bedendeyim,
Bazen hüzün bulutlarının kapladığı, sükutlu bir kederdeyim,
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
