Sendeyim Şiiri - Osman Türkmen

Kapısı üzerimden kilitli, penceresiz bir evdeyim,
Belki de buz gibi bir betonun üstünde yerdeyim,
Kim bilir belki de, karanlığın gölgesi bir perdeyim,
Kendi kendime soruyorum da bazen; ben nerdeyim?

Bazen şuursuz sandığım, ama dengeli bir bedendeyim,
Bazen hüzün bulutlarının kapladığı, sükutlu bir kederdeyim,
Bazen de hiç cevabını bulamadığım, buğulu bir nedendeyim,
Fakat her şeye rağmen, yarısı dolu yarısı boş bir
SENDEYİM...