Senden Yaradana davacı oldum

Senden Yaradana,davacı oldum,
Akan göz yaşımı,silmiyor diye.
Söz verdi de,ahde vefa etmedi,
Gavil yerimize,(gel) miyor diye.

İnan Dünyalara,vermezdim seni,
Bir gözün değerdi,ay ile günü,
Bir kötüye denk,tutuyor kendini,
Kadirin kıymetin,bilmiyor diye.

Şöyle bir bakışın,belim kırardı,
Gözleriyle ciğerimi,tarardı.
Yıktı kaşın,bütün Dünyam karardı,
Lütfedip bir defa,gülmüyor diye.

Bukadar ızdırap,revamı bana?
Ne kadar yalvardım,kâr etmez sana,
İnan ki muhtacım,bir çift selama,
Ayda bir defada,salmıyor diye.

Elbet ulu divan,kurulur bir gün,
Bu senin ettiğin sorulur bir gün,
Aşkından su selâm,verilir birgün,
Gelip namazımı,kılmıyor diye.

Ömer Çetinkaya,davada haklı,
Demez ama,ağzınaca dert yüklü,
Adını haykırmaz,kalbinde saklı,
Gönlüyle kalbimde,kalmıyor diye...

24.08.1989