Dikenlerde, kıymıklarda acı duyan
Dertten içi kanayan yaralı gönül
Aldın başını nereye gidiyorsun
Her günü kahır dolu çileli gönül
Yıllardır hep gamla, kederle yoğrulmuş
Senden bana kaygı, hüzün kalan gönül
Vahameti bol şu çekilmez yaşamda
Figanlardayım, beni duyan yok gönül
Kaygım büyüyor, umudum tükeniyor
Gözyaşlarım dinmiyor yarlı gönül
Bu senede yine yaz, bahar gelmedi
Beni bitiren bir karakış var gönül
Kavim, kardeşi köyümü de özledim
Eşi, benzeri olmayan şirin gönül
Seni can bildim, seni dost bildim gitme
Tutacak tek bir dalım kalmadı gönül
Birkaç gözyaşım kaldı kandan, irinden
Ruhum yine derinden acıyor gönül
Beni bırakıp gitme giden yar gibi
Senden, sevgiden asla vazgeçmem gönül
27.01.2016
İstanbul
Kayıt Tarihi : 28.1.2016 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!