Senden Vazgeçiyorum

Senden vazgeçiyorum. Kalbimin derinliklerinde kök salan o hayali, kurduğum o umutları bir bir söküp atıyorum. Biliyorum, bu kolay olmayacak, içimde bir boşluk kalacak. Ama artık kendi iç huzurum için, seni geride bırakmam gerektiğini anladım.

O kadar çok çabaladım ki, belki bir gün değişir, belki anlar diye. Her defasında kendimi ikna etmeye, eksik kalan yerleri tamamlamaya çalıştım. Ama her şey bir gün aniden netleşti: Seninle aslında hiç aynı yolu yürümemişiz. O yolu ben tek başıma gitmişim ve sen hep bir gölge gibi geride kalmışsın.

Bu bir veda değil, bir başlangıç. Seni kaybetmiyorum; aslında kendimi geri kazanıyorum. Ve belki de en güzeli bu: Kendi yolumda, kendi içimde yeniden ayakta kalmayı öğreniyorum.