Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İstanbuldan ayrılamamanın sebebi istanbulun ta kendisi olamaz. İçerisinden birşeydir :-) Şiirinin ger kalanı boş bence. İstanbulu gelip görmüş herkesin belleğindekileri aynen tekrar etmişsin. Bir insanı istanbula asıl bağlayan şey ,burada gördükleri değil ;burada yaşadıklarıdır. Sevgiyle kal :-)
Gönlünüze kaleminize sağlık bu şiiriniz diğer İstanbul şiirinizden daha güzel...saygıyla kalınız...Mehmet Karlı
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta