Senden Uzakta Şiiri - Cüneyt Gültakın

Durunca bir başıma
Seninle konuşur yüreğim
Seni sorar ezgilere
Sözlerin çıkar karşıma

Hep sensin peşinden koştuğum
Ağaçlara oyduğum
Düzler dağlar aştığım
Odama bereket diye koyduğum

Kopup gelmişim bu aleme
Bir rüzgarın önünde çaresiz
Suyun altında yenik olamam
Kayalar kesse de etimi
Bir et bir kemik olamam

Yeryüzünden almışım bedeni
Işıkla yazmışsın kaderi
Şuur maddeye girince
Var etmişsin beni

Gözlerimi kapatınca yanımdasın
Varoluş sarhoş edince
Ateş yanıp odamı loş edince
Şahdamarımdan akan kanımdasın

Bu ne yaman bir çelişki
Biliyorum bile bile seçtim
Yapmak için senin işini
Senden vazgeçtim

Kabalaştıkça aşağıya doğru
Saplanmış özüme sağır bir ağrı
Kara sevdadır yakar bağrı
Derinlerden işitilir kutsal çağrı

Burada senden çok uzakta
Karanlık katı bir tuzakta
Gönül alçakta kalp aşkta
Dert ile derman aynı kucakta

Anam topraktır babam güneş olmalı
Elimden tutup sana getiren bana eş olmalı
Yurdum yıldızlar gözümdeki yaş olmalı
Dost, düşman; ceylanla aslan kardeş olmalı