Her akşam ufukta batan güneşe
Bakarak ağlarım senden uzakta
Ne zaman içimden taşsa bir neşe
Hülyaya dalarım senden uzakta
Karanlık çökünce diksiz geceye
Ruhumu bir ince elem sarmakta
Bir cevap veremem bu bilmeceye
Yalnızca inlerim senden uzakta
Baharı görmedi azade gönlüm
Bir sonsuz ateşle içim yanmakta
Hazanı bekleyen zavallı gönlüm
Kimsesiz geçiyor senden uzakta.
Kayıt Tarihi : 6.6.2010 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Senden uzakta olunca yaşıyorum yalnızlık baharlarını... Seni arzuladıkça eksiliyorum hayattan..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!