Senden Uzakta Şiiri - Ufuk Çoban

Öyle yalnızım ki senden uzakta ellerim titriyor,
Karanlık öyle sessiz ki beni hiç yalnız bırakmıyor.
Gözlerin bakmasın diye hasretin dolu yaşlarla,
Başım yerden duvarlara bir türlü kalkmıyor.

Kıymetini daha iyi anlıyor insan uzaklarda,
Bir dokunuşun, bir bakışın ne demek olduğunu.
Yalnızlığın acısını daha çok hissediyor insan,
Anıların koynunda, kokunun sarhoşluğunda.

Yapabileceğim o kadar çok şey varki bu şehirde,
Hiç birini yapmak gelmiyor içimden bu şekilde.
O kadar çok şey varki söyleyebileceğim herkese,
Sana birşey söylemeden dilim varmıyor kelimelere.

Senden uzaktayım, ama bilmediğin bir şekilde,
Aslında ellerim değil senden uzakta olan,
Gözlerim değil baktığında göremeyecek olan.
Ruhunu alıp gittin, sevgim senden uzakta kalan.

29/11/2005 09:00