Şimdi kömür dumanından bunalmış eski bir trendeyim...
Senden çok uzaklarda uzunca bir seferdeyim,
Burnumda kan kokusu, gözlerimde artık silk gölgelerin var,
Boğazımda düğümlenen sana söyleyemediğim sözler var,
Ve kar yağıyor ilmek ilmek günahkârlar üzerine,
Zamanı aralıyor kara tren belirsizliklere doğru...
Kim derdi ki seni düşündüğümde boğulacağımı,
Nefessiz kalıpta, hayaline gülümseyeyeceğimi...
Kayıt Tarihi : 24.9.2025 19:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!