Senden uzak sensizliğin
Yoğun bir yerinde
Seni ve senli anılarımı getirdi
ufukta yeni doğan kızıl güneş…
Sabah erken uyanıp
saksıların arasından
Uzun uzun seyrettim yine
Önce güneşi, Sonra seni…
Onca zaman sonrası
Bir asır gibi sanki
Oysa birkaç gün daha sensizlik
Ama aynı gözlerin gözlerimde hala
Yüzünü seyrediyordum geceleri
Nefes alışındaki duruluğu
Hani yakalamıştın ya birkaçında
Uykundan uyanıp sessizce gülümserdin
Gülümsediğin zaman
Güller açardı gözlerinde
Hele dudakların…
Ne güzeldiler
Sen bilmiyordun...
Bilmek de istemiyordun
Ben seni seviyordum
SEN İNANMIYORDUN…
Darıldığımız anlarda bile
Senin sesini duyduğumda
Gözlerim parlıyor
Yaşamı erteliyordum…
Kalp sızısı
Yürek yarası
Bağrımda nefessizlik
Ellerimde titremeydi sensizlik
Sen bilmiyordun…
Bilmek de istemiyordun
Ben seni seviyordum…
SEN İNANMIYORDUN…
Kayıt Tarihi : 31.3.2006 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirle ve dostça...
Gülgün Çako
Nefes alışındaki duruluğu
Hani yakalamıştın ya birkaçında
Uykundan uyanıp sessizce gülümserdin
Yaşanılan güzel bir sevginin, özlem kokan, anılarının sesine ses olan çok güzel bir şiir...
Sevgiler ancak böylesine karşılıklı paylaşılınca değer buluyor ve unutulmuyor... İşte sevgi bu ve gerisi yalan...
Sevgi kokan güzel şiire ve şair yüreğe tebrikler
Saygımla
TÜM YORUMLAR (2)