İlk görüştüğümüz günü yâd ediyorum hep,
Gülüşünü, susuşunu, bana sevgiyle bakışını,
Ak örtünün rüzgârda nazlı nazlı dalgalanışını,
Şimdide esiyor rüzgâr, ama hüzünlü, sensiz.
Gözlerinin içine bakmaya cesaretim yoktu,
Ancak sen bakmayınca bakabiliyordum sana,
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta