İlk görüştüğümüz günü yâd ediyorum hep,
Gülüşünü, susuşunu, bana sevgiyle bakışını,
Ak örtünün rüzgârda nazlı nazlı dalgalanışını,
Şimdide esiyor rüzgâr, ama hüzünlü, sensiz.
Gözlerinin içine bakmaya cesaretim yoktu,
Ancak sen bakmayınca bakabiliyordum sana,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta