SENDEN UZAK GÜNLERDE
Gönlüm senden uzak günlerde, hep yasta,
Sen de sevdin beni sanarak avunurken,
Kız sen beni hiç sevmedin mi yoksa?
Kalbim gül hasretiyle yanıp tutuşurken,
Aklımda bin bir fikir koşuşurken,
Kız sen beni hiç sevmedin mi yoksa?
Değişecek tüm hayatım eğer sen istersen,
Var git işine dersen, yandım gitti resmen...
Sen istersen hiç sevme beni, ne çıkar?
Ben seveceğim seni ölene kadar.
Sevdalı gözlerin beni mum gibi eritirken,
Ben de sevdim seni dersen eğer,
Varsın ömrüm böyle geçsin, her şeye değer!
Aşkın bir değirmen misali öğütürken beni,
Düşüncedeyim gecelerimde, anıyorum her an seni.
Bilmiyorum acaba, ben de senin aklından geçiyor muyum?
Arada sırada anıyor musun?
Korkuyorum...
Kız sen beni hiç sevmedin mi yoksa?
Bir daha aramam eğer sen istemezsen,
Bağrıma bir taş basarım da,
Yanarım o zaman, ben resmen...
Zekeriyya BİCAN
Zekeriyya BicanKayıt Tarihi : 10.1.2005 13:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!