Senden Uzak Düşlerim Oldu

Senden uzak düşlerim oldu benim
Gölgemden geçtiğim mevsimlerim
Olmaz,olmazlarım arasında seni gezinmelerim
Ölüp,ölüp dirilmelerim oldu, sen bilmedin
Ağladım,inledim,sen görmedin

İki kaşım arası tetik kesilmelerim
Namerdin kurşununa göğüs gerilmelerim
Dar ağacında yağlı iplere yiğitler vermelerim
Kurşuna dizilen can özlerim
Pir sultan abdal anısında ateşe verilmelerim
Nice canlarımın canında küle dönmelerim,
Oldu benim..
Sen görmedin

Gök kubbeyi kabusa çevirmelerin
Yıldırımları üstüme devirmelerin
Dalga,dalga kıyılarımı dövmelerin
Gözlerimden yanaklarıma inmelerin oldu
Hiç birini silmedim..

Gönül verdim can verdim geri dönmedim
Tanrım dedim ellerime al kanlar derledin
Gencecik canlarımı alıp,toprağa verdin
İnsanlık onurumu çiğneyip,yer eyledin
Gülmedim,
Ben gülmedim
Ağladım inledim,sen görmedin

Üstüme rüzgarlar,fırtınalar verdin
Canımdan,tenimden beni uzak eyledin
Kardeşi,kardeşe düşman eyledin
Sen görmedin,görmedin

Kalleşe kendini yoldaş eyledin
Bir gün olsun bir gün, bu vatanı sevmedin
Sevmedin..!
Çaldın,çırptın vatanı berbat eyledin
Tüy bitmemiş yetimi kurban behledin
Sen ölmedin..

Ölen bendim,vatanı soyan sen
Oruç tutan bendim,tutmayan sen
Gör isterim gör,artık kadir,kıymet bilmeyen
Ben ölmedim...!
Asıl ölen Sendin,sen
Ölmeden toprak altında gezinen sen...