İs kokulu bir yalnızlık büyütüyorum sol yanımda.
Tüm ruhumu sarıyor katran karası kurumları,
Hayalinde bile topallayan,
Hep gecikmiş,hep yanıltmış,hep pişmanlık dolu olmaz olasıca yanları.
Dilinde pişen,kulağıma düşen yalanları.
Öyle bir geliyor ki aklıma..
7 şiddetinde depremlerle baş etmek yine bana düşüyor sonra.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim