Karabasan gibi çöktü ayrılık üstüme
Bir türlü nefes aldırmıyor
Daralıyor ruhum biten bu aşkın son demlerinde
Ve sana dair vedalar dilimin ucunda bekliyor
Gitgellerle yaşanmıyor bu aşk sevgilim
Her defasında yere çakılan yaralı yüreğimle
Perişan halde, kan revan içinde kaldım
Sakın bir daha kaldırayım deme
Bırak beni yerlerde
Ve artık dokunma kanayan duygularıma
Gücüm tükendi
Derman kalmadı bende bir daha doğrulmaya
Son gidişinle serdim yoluna benliğimi
Çiğne de öyle git diye beni
Ses çıkarmadım bedenimi saran sızılara
Ve sen üstüme basa basa yürüdün ben sizliğe
Umursamadan
Yüreğin acımadan
Ruhuma bir dua bile dokundurmadan
Bana kalan senli anıları topladım
Bir daha çıkarmamak adına
Tozlu raflara kaldırdım
Bende kalan renkli gülüşlerini
Hibe ettim aşkla yanan yüreklere
Sırtladım yalnızlığımı seni bile almadım yanıma
Cesaretimi topladım sımsıkı tutuyorum
Sen gibi yarı yolda bırakmasın diye
Çarptım bütün gücümle arkamdan kapıyı
Kalsın kapı ardında senli günlerim
Ve vurdum kendimi dağların en tepesine
Sensizliğe
Dönüşü imkansız dünlere
Ve Sana bu son veda sevgilim
Son damla yaş gözümden akan
Bu aşk uğruna
Son bir öpücük kondurdum dudaklarına
Sen benden çok uzaklarda güzel yaşa
Ben çok yorgunum
Ne kalmaya
Ne bir daha seni dinlemeye
Kalmadı takatim
Yüreğim bu denli aşkınla yanarken
Milyonlarca gözyaşı döksen yangınıma
Söndüremez sin bir daha
Yinede yüreğimi yüreğine nikahladım
Araya namahrem girmesin diye
Senden sonra yeminliyim sevmemeye
…
Karabasan gibi çöktü ayrılık üstüme
Bir türlü nefes aldırmıyor
Daralıyor ruhum biten bu aşkın son demlerinde
Ve sana dair vedalar dilimin ucunda bekliyor
Gitgellerle yaşanmıyor bu aşk sevgilim
Her defasında yere çakılan yaralı yüreğimle
Perişan halde, kan revan içinde kaldım
Sakın bir daha kaldırayım deme
Bırak beni yerlerde
Ve artık dokunma kanayan duygularıma
Gücüm tükendi
Derman kalmadı bende bir daha doğrulmaya
Son gidişinle serdim yoluna benliğimi
Çiğne de öyle git diye beni
Ses çıkarmadım bedenimi saran sızılara
Ve sen üstüme basa basa yürüdün ben sizliğe
Umursamadan
Yüreğin acımadan
Ruhuma bir dua bile dokundurmadan
Bana kalan senli anıları topladım
Bir daha çıkarmamak adına
Tozlu raflara kaldırdım
Bende kalan renkli gülüşlerini
Hibe ettim aşkla yanan yüreklere
Sırtladım yalnızlığımı seni bile almadım yanıma
Cesaretimi topladım sımsıkı tutuyorum
Sen gibi yarı yolda bırakmasın diye
Çarptım bütün gücümle arkamdan kapıyı
Kalsın kapı ardında senli günlerim
Ve vurdum kendimi dağların en tepesine
Sensizliğe
Dönüşü imkansız dünlere
Ve Sana bu son veda sevgilim
Son damla yaş gözümden akan
Bu aşk uğruna
Son bir öpücük kondurdum dudaklarına
Sen benden çok uzaklarda güzel yaşa
Ben çok yorgunum
Ne kalmaya
Ne bir daha seni dinlemeye
Kalmadı takatim
Yüreğim bu denli aşkınla yanarken
Milyonlarca gözyaşı döksen yangınıma
Söndüremez sin bir daha
Yinede yüreğimi yüreğine nikahladım
Araya namahrem girmesin diye
Senden sonra yeminliyim sevmemeye
…
24.04.2013
Rasim YılmazKayıt Tarihi : 15.6.2013 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rasim Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/15/senden-sonra-yeminliyim-sevmemeye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!