Senden Sonra Aşk Şiiri - Abdurrahman Demir

Yıllar oluyor vazgeçeli senden
Apansız düşüyorsun aklıma
Kızıyorum kendime sonra
Sana ne ulan sana ne
Mutfağa gidip
Bir bardak soğuk su içiyorum üstüne
Anladım takıntılı biriyim sevdaya
Sevdim mi bir kere
Vazgeçmeyi beceremiyorum alimallah
Öyle anadan doğma
Yeteneksiz biriyim

Birden esir düşüyor yüreğim

Apansız uzanıyor elim
Çay bardağına
Zeytin tanesine
Boğazımda düğümleniyor
Anlamını çok iyi bildiğim sözcükler
Vefa diyorum sevgiye giden yolda aşktan öte
Annem sırtıma indiriyor yumruğunu
Boğulacaksın oğlum yavaş ol diye
Yine doymadan kalkıyorum sofradan

Yıllar oluyor vazgeçeli senden
Beş bahar dört kış geçirdim öylece
Daha da bir ömür geçirebilirim böyle
Zaman sensiz kıyamet
Saçlarıma ben uyurken düşmüş ilk aklar
Evlenip çoluk çocuğa karışmış bizimkiler
Bence aşık olmamalı
Sindirim problemi yaşayanlar

Yıllar oluyor vazgeçeli senden
Tutmadım takvimini ayrılığın
Aptalca olacak belki
Hayalini kurdum vuslatın
Biraz daha var ama
En korkuncu da
Birden kapıyı çalsa ölüm
Kıysa çocuksu yüreğime
Senden uzakta çok uzaklarda
Çürüyememek aynı toprakta

Yıllar önce haykırmış şair
Sığdırmış iki dizeye
"Aşk derdiyle hoşem el çek ilacımdan tabip
Kılma derman kim helakim zehri dermanındadır" diye
Yemişim vuslatını sevgili
Seviyorsam bundan kime ne
Biz aşka aşığız bedene değil
Çürüyüp gidecek her şey
Aslolan aşktır gerisi boş laf