Yıllar oluyor vazgeçeli senden
Apansız düşüyorsun aklıma
Kızıyorum kendime
Sana ne ulan sana ne
Mutfağa gidip
Bir bardak soğuk su içiyorum üstüne
Anladım takıntılı biriyim sevdaya
Sevdim mi bir kere
Vazgeçmeyi beceremiyorum alimallah
Öyle anadan doğma
Yeteneksiz biriyim aslında
Birden esir düşüyor yüreğim
Kaçacak bir yerim yok anlarım
Apansız uzanır elim
Çay bardağına
Zeytin tanesine
Boğazımda düğümlenir
Anlamını çok iyi bildiğim sözcükler
Vefa diyorum sevgiye giden yolda
Sırtıma indiriyor yumruğunu annem
Boğulacaksın oğlum yavaş ol diye
Doymadan kalkıyorum sofradan yine
Yıllar oluyor vazgeçeli senden
Beş bahar dört kış geçirdim öyle
Daha da bir ömür geçirebilirim böyle
Zaman sensiz kıyamet
Saçlarıma ben uyurken düşmüş ilk aklar
Evlenip çoluk çocuğa karışmış arkadaşlar
Aşık olmamalı bence
Sindirim problemi yaşayanlar
Yıllar oluyor vazgeçeli senden
Tutmadım takvimini ayrılığın
Aptalca olacak belki
Hayalini kurdum vuslatın
Biraz daha var ama
En korkuncu da
Birden kapıyı çalsa ölüm
Senden uzakta çok uzaklarda
Çürüyememek aynı toprakta
Ne kötü şey diyorum
Yıllar önce haykırmış şair
Sığdırmış iki dizeye
"Aşk derdiyle hoşem el çek ilacımdan tabip
Kılma derman kim helakim zehri dermanındadır" diye
Yemişim vuslatını sevgili
Seviyorsam bundan kime ne
Biz yüreğe vurgunuz bedene değil
Çürüyüp gidecek her şey
Aslolan aşktır gerisi hikâye
Abdurrahman Demir
Kayıt Tarihi : 25.1.2020 18:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!