Yıllar oluyor senden vazgeçeli
Apansız düşüyorsun aklıma
Nerede ne yapıyor diyorum
Kızıyorum sonra kendime
Sana ne ulan sana ne
Mutfağa gidip
Bir bardak soğuk su içiyorum
Sevdaya takıntılı biriyim
Sevdim mi bir kere
Vazgeçmeyi beceremiyorum
Yeteneksiz biriyim öyle anadan doğma
Gözlerin gülüşün
Saçların yürüyüşün
Birden esir alıyor yüreğimi
Apansız uzanıyor elim
Çay bardağına
Zeytin tanesine
Boğazımda düğümleniyor
Anlamını çok iyi bildiğim sözcükler
Vefa diyorum sevgi aşk
Annem sırtıma indiriyor yumruğunu
Boğulacaksın oğlum yavaş ol diye
Yine doymadan kalkıyorum sofradan
Yıllar oluyor senden vazgeçeli
Beş bahar dört kış geçirdim sensiz
Daha da bir ömür geçirebilirim böyle
Zaman sen olmayınca felaket
Saçlarıma ben uyurken düşmüş ilk aklar
Evlenip çoluk çocuğa karışmış arkadaşlar
Aşık olmamalı sindirim problemi yaşayanlar
Yıllar oluyor senden vazgeçeli
Tutmadım takvimini ayrılığın
Belki aptalca olacak
Hayalini kurdum vuslatın
En korkuncu da
Biraz daha var ama
Birden kapıyı çalsa ölüm
İflas etse çocuksu yüreğim
Senden uzakta ayrı bir diyarda
Çürüyememek aynı toprakta
Yıllar önce demiş şair
Sığdırmış iki dizeye
"Aşk derdiyle hoşem el çek ilacımdan tabip
Kılma derman kim helakim zehri dermanındadır"
Yani sevgili
Yemişim vuslatını
Seviyorsam bundan kime ne
Biz aşka aşığız bedene değil
Çürüyüp gidecek her şey
Aslolan aşkın kendisidir
Abdurrahman Demir
Kayıt Tarihi : 25.1.2020 18:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!