Seninle yaşadığım bu şehir,
Birde içimize sığmayan,
Uçsuz bucaksız bir nehir.
Tüm bunları yazsam kağıtlara,
bilmem ki ne değişir.
Seninle yaşadığım bu şehir,
Düşkünlüğümün sana olan,
İçimdeki buluşma adresidir.
Zamanın yetişemediği sonlardaki,
ilklerimin isyan sesidir.
Seninle yaşadığım bu şehir,
Gözlerine hapsolmuş yüreğimin,
İçimdeki çıkış tahliyesidir.
Sensizliğin beraatında artık,
kimse suçsuz değildir.
Senden sonra Ankara...
Karşıyaka mezarlıklar kenti.
Senden sonra Ankara...
İncinmiş düşlerimin yıkık semti.
Senden sonra Ankara...
Önceden olduğu gibi değil,
Ve senden sonra bu koca şehir,
Öldürmekten beter acı çektiren,
İçi boş, kendi kalabalık,
kekremsi bir zehir.
Kayıt Tarihi : 19.3.2006 23:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!