Senden sonra Şiiri - Kamile Kaynak

Seni anlatmaya artık kelimelerim yetmiyor.
Seni sana daha nasıl anlatabilirim bilmiyorum.
Bende öyle bir boşluk bıraktın ki herkes de senin gülüşünü arıyorum.
Ama hiç biri sen gibi içimi ısıtmıyor.
Senden sonra yüreğim hep üşür oldu.
Yoluna devam et gül eğlen diyorum.
Sonra ansızın bir şarkı çalıyor her kelimesi sen olan ve ben yine dağılıyorum.
Zaten sen gittikten sonra hiç toparlanamadım.
Seninle birlikte gülüşlerimde gitti.
Bu acıya bir tek kalemim ve defterim şahit.
Keşke dilleri olsada konuşsalar belki o zaman inanırdın sevgime.
Ben söylemekten, kalemim yazmaktan,
gözyaşlarımı akıttıgım bu sayfalar dinlemekten bıkmadı.
Ama yaralıyız hemde tepeden tırnağa.
Ortada bir savaş yoktu belki ama ruhu ölen, her yanı yara içinde kalan bir ben var.
İkiden bir çıkınca bir kalmalıydı.
Peki ben neden yarım kaldım.
Sen beni bana bile bırakmadın.
Yinede canın sağolsun, canın sağolsun.