Senden Sonra Şiiri - Halit Mustafa Arslan

Senden sonra, tövbe ettim her şeye.
Gülmeye, sevinmeye, sevmeye, sevilmeye.

Meğer senmişsin içimi, gözlerimi yeşerten.
Senden sonra, görür oldum gözlerimin kahvesini.

Meğer senmişsin, yüreğimi ısıtan.
Senden sonra, hissettim üşüdüğünü.

Meğer senmişsin ayaklarımda ki derman.
Senden sonra, bir yere gitmeyi istemez oldum.

Senden sonra, ruhum küstü her şeye.
Zamana, mekana, yaşamaya.

Meğer senmişsin, kalbimi sulayan.
Senden sonra, kurudu gitti o da.
Meğer senmişsin, beni ben yapan…