gittin sen yoksun
gezindim bıraktığın evi
sessiz sensiz kıvrılıp duran oda
duvarları nemli
masa sandalye hisli
uzanıp kaldığın divan
kalmış öyle içli
minderi düzelttim
en sevdiğim halin
uyuyan ellerin
sobayı fark ettim
ıslak saçlarını üşütmeyen
ve gözlerin
her yerinde evin
hep karşımda duran
teki yok nerede terliklerin
giysilerin,
tuvalde yarım kalmışresmin
duvarda tabloların
pencereyi açtım
seninle doldu ev
ve masada fotoğrafın,
bahar dolu çehren çiçek kokulu
dizi dizi saksıların
onlarla konuşurdun
bir bir hal hatır sorardın
her şey hepsi yerli yerinde
yoksun
başladı hüzünlü akşam
beni bekleyen gecenin siyahı,
seni bekleyen gün aydınlığı
meğer seninle ev
cennetten bir yuvaymış .
27.05.2024 / Üsküdar
Kayıt Tarihi : 12.6.2024 19:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!