SENDEN SONRA....
Senden sonra ne mi oldu?
Derin bir sessizlik geldi oturdu yüreğimin baş köşesine..
Etrafımda bi hayli ses vardı ama,
Ben duymuyordum,
Yabancıydı kulağım senden başka bütün seslere.
Bana bakan gözlere dinliyorum gibi yönelsem de,
Aslında onlar da farkındaydı,
Bende ki bu tepkisizliğin, git gide küçüldüğümün.
Birşeylerin beni içten içe öldürdüğünün.
Senden sonra ne mi oldu?
Hararetli sohbetlere kahkahalar,
Bugünün telaşına kapılanlara koşturmalar.
Yarına dair planlar kuranlara heyecan eşlik ediyorken,
Ben de bir tuhaflık,
Ben de bir suskunluk,
Ben de bir küskünlük hâkim oldu.
Senden sonra ne mi oldu?
Senden sonra ruhum delik deşik, eksik.
Senden sonra yüreğim suyu çekilmiş bir karabatak.
Tadı tuzu unutulmuş, dibine tutmuş bir aş oldum.
Senden sonra ne mi oldu?
Baş belası hasret hayatımın göbeğine,
İllegal bir hükümdarlık kurdu.
Kaşları çatık, yüzü asık,
Beli bükülmüş bir ihtiyar oldum.
Gülüşleri eğreti, bakışları hüzün saçan,
Konuşmaları bile bir iki kelimeden ibaret biri oldum.
Senden sonra ne mi oldu?
Senden sonra hayat durdu.
Senden sonra ruhum kurudu,
Senden sonra gülen yüzüm, tutan elim, konuşan dilim yok oldu,
Senden sonra ne mi oldu?
Ben yok oldum...
Özüm, sözüm, iki gözüm yok oldu, yok...
DÖNDÜ DLGR
Kayıt Tarihi : 5.3.2024 21:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!