Seneler geçiyor nasıl amansız,
Belki de; bir yerde bir tehir kaldı.
Hangi vakitleri içtim zamansız,
Gündelik hayattan bir seyir kaldı.
Nerde bir garibin geçsem yanından,
Kırgın yüreklerin ağlayanından,
Her gün gözlerimin çağlayanından
Suları bulanık bir nehir kaldı
Sonrası nihayet bir gün ömrümün,
Sonrası nihayet her gün ömrümün,
Sonrası nihayet sürgün ömrümün,
Talandan geriye bir zâhir kaldı.
Hatıralar içte neyi saklarsa;
Zamana yenilir dışta ne varsa.
Cebimde tek sayfa bari o dursa;
Yarısı yırtılmış bir şiir kaldı.
Yetim ışıklara, öksüz kaldırım,
Yağmurlardan önce düşer yıldırım,
Her lahza ölüme burda hazırım,
“Körkütük” yıkılmış bir şehir kaldı.
Yener Sezgi/ 021121
Yener SezgiKayıt Tarihi : 21.12.2023 00:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşte,
"Virane" kaldı,
Ömürden...
Ne güzeldi yine
Hep...
Tebrikler Yener, Kardeşim...
TÜM YORUMLAR (1)