Senden Sonra Şiiri - Murat Gezici

Yandı küllerim dahi
Soldu güzelliklerim
Olmadı.
Yapamadım senden sonra.
Kırıldı uzanan ellerim.
Yandı ateşinde hayallerim.
Gece bir yıldız gibiydim.
Öylece parlardım…
Sen gönlüme bir girişle girdin.
Ben bu yangında çok yandım.
Sustum,
Senden sonra hiç konuşmadım.
Yüreğimi elime aldım.
İçinde sen ağlıyordun.
Sus diyemedim sana,
Dur diyemediğim gibi…
Göz yaşların damladı avuçlarıma,
Ben en çok gözlerine kandım.
Düşünceliydim,
Ama kendimi hiç değil.
Aklımda fikrimde hep sendin.
Saçının telini yere düşürmedim.
Sen gidince el eline,
Sen vefasız,
Bir yangın koyunca içime,
Kül ettim saç telini bende.
Attım içimin nehirlerine.
Tenime haramdın,
Fikrime helal.
Gözüme haramdın,
Düşüme helal.
Gönlümde yaraydın,
Durmadan kanardın.
Cesedime haramdın,
Ölüme helal.
Kızıldan günler geçmek bilmezler.
İçinde durur terkedilme acısı.
Gidenler geriye asla dönmezler.
Yüreklerde kalır yılların sancısı…