Çiçekleri kokluyorum senden sonra
Bilmem kokunu hangi gülde bıraktın
Başım bazen eğik bazen sema da
Suretini ayda kademini toprak da arattın
Kafesinden kaçmış bir kuş misali
Günlerce amansız kanatlar çırptım
Bazen feryat figan bazen sukunet
Deryalara hayalinle yelkenler açtım
Lakin nerde suretin nerde kademin
Çölleremi göçtün nerde hayalin
Bir çocuk ümidiyle bin fersah gittim
Söyle nerde sözlerin nerde yeminlerin
Yada sus yoruldum beyhude çırpınışlardan
Sus ki bari suskunluğun da huzur bulayım
Şöyle bir bak sensizken düştüğüm kuyudan
Bak ki okyanusu andıran gözlerinde boğulayım
Kayıt Tarihi : 10.11.2022 21:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!