Senden Sonra Şiiri - Tezcan Bilgiç

Yokluğun bir dem daha arttı bugün,
Adını andı kalbim yine.
Çağırdı yanına herhalde gönlümü gönlün,
Gitmedi,tuttum...
Bütün nefesimle tuttum kelimeleri,
Yollamadım onları sana, izin vermedim.
Söyletmedim tekrar, sevdiğimi seni delice.
Artık hiçbir kahve güzel gelmiyor,
Kahve gözlerine hasretken,
Gözlerime yağmur yağıyor,
Ağlamıyorum yoksa, hepsi yalan.
Üzgün sanma diye, gülüyorum gecelere.
Güneşin doğduğu yerde,bekliyorum sabahları.
Aklım perişan şimdi,
Bir yanım sen, bir yanım sensizlik.
Seni gördükçe, yüreğim kan ağlıyor.
Her gece hasretimden, sana susuyorum.
Yüreğim yanıyor ama adını anmıyorum, susuyorum.
Sessizliği sever oldum, sen gittiğinden beri,
Kızıyorum şimdi kendime,bir "gitme" diyemedim diye.
Sonra "git! " deyişlerin geliyor benliğime,
Belki "kal" demek istemiştir diyorum kendi kendime.
Şimdi baktığım her yerdesin,
Her yerde biraz yaşanmışlık.
Her yerde hatıralar...
Tüm şarkıların nakaratına sıkışmışsın
Ne olur artık,
Ya gel,
Ya da giderken bu canıda al!