Senden Sonra Şiiri - Gürsel Cengiz

senden sonra
denizler daha tuzlu
bulutlar daha yaralı
artık beyazlardan silinmiyor lekeler

senden sonra
evler kardan
caddeler kartondan
kuşlar kanat çırpmasını unutmuş
yüreklerse çarpmasını

senden sonra
her bahar, bir tutam çiçek sunan
mevsimler yok
omuzuma yasladığın hayalin
savrulan sarı saçların
karaya çalmış

senden sonra
avuçlarımı yumamıyorum
gözlerim 14 şubata asılı kalmış
yaz ateşi doğumluyum bilirsin
haziranlıyım

senden sonra
buz kesmiş
bildiğim bütün mevsimler
senden sonra yorgunum
şu kurşuni gök yüzünün altında
bulup ta kaybettiğim
yüreğime düşen cemre
cennetim yok artık

senden sonra
özlemekten yorgun düştüm
dizlerim değil
yüreğimdir kanayan

senden sonra
güneş kadar yakıcı
yıldızlar kadar aydınlık değilim
içimde karlı soğuk bir kasvet
hadi bana
geçmişte söylediklerinden
bir kaç kelam et

senden sonra
geçicidir dediğim
karanlıklardayım, sabah olmuyor
neden çektiniz elinizi elimden
ne yaptı ki düşlerim size
oysa
yaralı ben, ağlayan ben
ve o eski nefeslerini
derin derin çeken sen
senden sonra
senden sonra...