.Senden Sonra Şiiri - Deniz Devecioğlu

yolu öykülendiren rüzgar
yanagımdan seni aldıgında.
basladı bu sürgünlük.

senden sonra yollara yolculuklara.
içinde dudak uçuklatan korkulara
sessizliğin dibinde şiirler üflerken geceye
yollara herkezden erken düşen gündelikçilere
paslı gecelere,
yagmura,
düşe,
düşmüşlere
şiirler yazdım.
kalemi kırılmış ölümler oldu.
gülüp geçtigim çocuklar.
izmaritte topladım.
umutta sakladım ama
sen yoktun.
senden sonra,
kalbi kırık kelimeler
yalnız kalmış imlalarım oldu.
yazılan
yazılmayan
kaleme gönül koymus bütün satırlara
noktalar koyan yagmurlar oldu.
sel oldu, yel oldu
hepsinin üstünü örtecek sabırlar oldu
ama yetmedi.
yetmeyecek gibi
içimizdeki eskilere,
gidenlere
masmavi gökyüzü.
gülümsenmemiş bütün yüzlere tebessümler çizdim
senden sonra
kendimi kendimle eskittim.
senden sonra
birsen daha olmadı.
pencereme kırlangıç konmadı
cocuk sesi gelmedi
duvarlar konusmadı.
perdemi cekmedim gökyüzünü seyretmedim.
düşte kurmadım.
.kapımıda açmadım kimseye
sanki bir şehir gitti seninle
haklıydı zaman.
gelirken getirdiklerinle.
giderken götürdüklerin bir olmalı
her baslangıc bir sona hazırlar kendini.
giden
geride kalanı bitirir.
kalan
gidene yeniden baslar belkide
kimbilir