Senden Sonra Şiiri - Sevilay Sevim

Senden sonra çekildi tüm perdeler,
ne ışıklar yanıyor evimde,
ne de sokak lambaları eskisi gibi sokağımda.
Güneş eskisi gibi aydınlatmıyor sanki,
yıldızlar göz kırpmayı beceremiyorlar.
Gökyüzü çekilmiş geriye,
eskisinden daha uzak geliyorlar bana.
Yollar daha boş, daha sessiz, daha ıssız ve daha korkutucu geliyorlar.
Gözlerimin içi parlamıyor ışıl ışıl.
Ölüm ayrılıktan çok kurtuluşu anımsatıyor bana.
Dalgalar kıyıya vurmuyorlar,
bana yaklaşmadan geri gidiyorlar,
onlar da yarım benim gibi.
Çalan hiçbir telefon hızlı hızlı attırmıyor kalbimi.
Şarkılar anlam yüklü değiller artık.
Gülücükler dargın, mutluluklar küskün, aşklar kızgın bana. Kalbime dayadığım ıssız merdivenlerin önü kilitli zırhlı kapılarla dolu.
Bir tek şiirler anlıyor beni,
birtek onlar yanımda senden sonra,
ve ben birtek onlarla anlatabiliyorum derdimi.
Bir kalem bir kağıt ben olmaya yetiyor senden sonra...