Ölümle hiç bu kadar yakınlığım olmamıştı
Ve hiçbir gece, bu kadar uzun sürmemişti ömrümde
Ne rüzgâr bu kadar karamsar, mehtaba duyarsız;
Ne de ay yüzünü saklamıştı yıldızlardan…
Bu son olmayacak bir ilkti belki;
Ruhumu ürperten bu sessizlik.
Kaçınılmaz sona yaklaştırırken adım adım…
Kayıt Tarihi : 19.7.2010 19:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!