Senden Sonra Şiiri - Yılmaz Tosun

bir ilk bahar bir nisan ayında koştum sana
sinirlerim yay gibi gerilmişken karanlıkta sende buldum kendimi
bom boş bir sokakta...

meçule yol alan bir salda sandım kendimi senden sonra.
gittikçe ufalan bir kaya kütlesigibi tepe taklak ettin beni
senden sonra hiç sabahım olmadıki
anlamadan bir pazar sabahı yitirdim benliğimi senden sonra....

senden sonra o sokağa bakamaz oldum
bastığın kaldırım taşlarını mübarek bilip üzerine basamadım...
senden sonra inan hiç yaşamadım yaşayamadım...

bir ilk bahar sabahı yine gelecekmisin
karanlıktan bana elini verecekmisin
yorganım olacakmısın ayaz gecelerimde
üzerime örtülecekmisin bem beyaz gelinliğinle
yoksa senden sonra dönmeyecekmisin başkente dönmeyecekmisin.....

şimdi artık yollarımın hepisini sana bağladım
senden sonra tüm hayat kavşaklarımı sana doladım
senden sonra ölümüne yemin edip bu canımı sana adadım sadece sana.....