Senden Sonra Şiiri - Tamer Üreyil

SENDEN SONRA;

Senden sonra,

Gün ışımaz sanmıştım,
Koyunlar kuzulamaz, tohum başak vermezdi bir daha,
Kanallarda su akmazdı bulanık, balık oltama vurmaz
Bir daha nefesim açılmazdı sanki,
Koşarken…

Dilim tutulu ve yaşamın geri kalanını günahkar geçirmeye mahkum kalırdım,

Senden sonra,
Değmeyecek kadınların aşkına eğilirim sanmıştım..
Ay tutulduğunda yan yana duran çiftlere imrenirdim ya da..

Belki aşk küserdi bana, barışamazdım bir daha,
Dayanamazdım bir başkasının koynunda uyumana
Ve bir başka hayatı benim hayatımın üstüne altına veya her hangi bir tarafına koymana,

Korktuğum şeyler korkuttuğum şeyler aslında
Yani bütün duygusuzluğum,
Anlatmaya korktuğum duygularım ve içimdeki karmaşanın bakiyesi içime sığmayan
Yani içinde yarattığım kargaşa…

Senden sonra…..
Ağlayamamam, ağlamana dayanamamam,
Belki hepsi bu
Ya da senin bana yakıştırdığın..

Biraz ben, biraz sen
Biraz benim, biraz da senin yaşadıkların
Sonuçta benim ödemem, senin ödetmen gereken bir hakediş..
Böyle olmaktan öte gidebilseydi keşke,
Adımdan öte kalan içinde kalan adımlarımla öylece

Senden sonra,
Büyüdüm biliyor musun?
Ve büyüttüm etrafımdakileri
Seni anlattım her defasında,
Sanki sana anlatır gibi seni,
Anladım ki hayat;
Senden sonra sevebilmek, aldığın ve bıraktığın her şeyi…