Senden Sonra Şiiri - Hasan Başdemir

Senden sonra değişim gündelik oldu.
Fark sıradanlaştı benim gözümde.
Tadı yok artık mecburiyet caddesinin
Tadı yok iki odalı öğrenci evimde,
Yaptığım salçalı makarnanın.

Senden sonra daha çok okur oldum.
Gazeteleri, dergileri hele de kitapları…
İtiraf edeyim sırf seni bulma umudu var,
Okuduğum her satırın arasında.

Senden sonra değişti bu şehir,
Tüm sokakları, caddeleri ile.
Salıpazarı bile bambaşka.
Yürümüyorum tüm bu değişen kaldırımlarda!

Senden sonra beklediğim tek şey ölüm oldu.
Bakışım da değişti ona karşı.
Artık sadece insanın kıyafetlerinden kurtulmasıydı ölüm.
Sen yanımdayken ise ölüm,
Gelmesini istemediğim tek gündü.

Senden sonra tek kazancım,
Umutsuzluk ve gözyaşı oldu.
Onlarla doldu cüzdanım.
Gönlümün cüzdanı ise hala boş.
Biriktiriyorum tüm kederlerimi.
Kader, tüm kederimi dönüştürür belki,
Seni tekrar görebileceğim tek bir güne!

Senden sonra kendime de
Yeni bir tanımlama yapamıyorum artık.
Ne öğrenciyim ne öğretmen…
Ne aşığım ne de güçlü…
İşte! Ben de değiştim!
Senden önce hayatı bilmeyen ben,
Seninle öğrendim hayatı yaşamayı.
Senden sonra da hep istedim;
Senli zamanları…