Gittin.
Arkana baktın mı bilinmez
ama ahvalime izan etmedin.
Nasıl bir cefayla koyun koyuna,
nasıl bir sensizliğin yatağında
yatarım, hiç düşünmedin!
Düşünsen bilirdin çünkü;
yokluğun ölüme benzer,
ölüme benzer siyahı, sensizliğimin...
Gittin.
Bense, bakakaldım ardından
bu hoyrat, sebepsiz gidişinin.
Gecelerim oldun sonra,
önemsediğim her şey oldun.
Düşüncelerim içinde en acısı
neydi biliyor musun?
Artık, beni düşlemiyordun.
Rüyalarına konuk olamadan daha,
şiirlerim ıramıştı gözlerinden.
Ben, gurur dolu nefretinde
Biçare, öylece boğulurken…
18 Nisan, Ankara
Arda İnalKayıt Tarihi : 1.6.2009 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
*izan: anlama, anlayış
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!