Soğuyordu herşey birbir, önce çayın soğur dalarken geçmişe, sonra hayellerin soğur beklediğin gelmeyince, sonra için soğur, üşürsün de ısınamazsın gözün gözüne,tenin tenine değmeyince...
Anlamaz kimse seni, gün gelir duvarlara konuşursun gün gelir dalgalara haykırırsın. Ağlarsın geceler boyu, ne de sesini duyan olur. Kimsesiz çocuk gibi gidecek yerin olmaz, başını yasladığın omuz olmayınca...
Günler günleri kovalar. Gecelerin kâbuslarla, günlerin acılarla dolar.Ne kadar zaman geçerse geçsin yaraların kabuk bağlamaz. Hüznün bağrını yakar.
Gelmeyeceksin biliyorum, gelmeyince bitmeyecek.
Bir başıma bırakacaksın, korkularım la başbaşa.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta