Bu kara yalnızlıkta
Körelen ışık benimdir
Bana esenleşen çıkmaz kader
Senin hergün doğan güneşindir
Karanlıklarla oynarken
Sessiz sessiz ellerimle
Bir gece ansızın
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta