Senden Sonra Şiiri - Müslüm Kadir

Bugün beni terk edişinin
Beni bitirişinin
Birinci yıldönümü
Seni öyle çok öyle çok
Özledim ki bilemezsin! !

Ah bu ayrılık acısı
Dinmek bilmiyor yüreğimden
Gözlerimdeki yaşlar gibi

Senden sonra ben
Çok acılar çektim
Bu yüzden şaraba vurdum kendimi
Saçımı hiç taramadım
Sakalımı da kesmedim

Tıpkı bir mecnun gibiydim
Şehrin ıssız sokaklarında
Serseri gibi dolaşan

Sen gittikten sonra
Yatağımızı hiç toplamadım
Odamız hala dağınık duruyor
Bir tek resmini aldım
Aynanın önünden
Koynuma koydum üşümesin diye

Şunu da unutmadan söyleyeyim
Kumarda kaybettiğim
Muhabbet kuşumuz Garib'i geri aldım
Hala yaşıyor birde yavrusu oldu
Bize inat yaparcasına

Sen yanımda olmayınca
Geceler bitmiyor uyku tutmuyor
Sabah olmuyor seni düşünmekten

Bu sabahta kabuslarla uyandım
Ter içinde kalmışım
Pencereden baktığımda gördüm
Bahçedeki incir ağacının
Benim gibi sararıp solduğunu

Evden çıkarken Gariple vedalaştım
Yüzüme baktı beni suçlarcasına
Ah o kör olası kumar! !
Lanet olası gururum
Seni kaybedince anladım
Ne kadar gereksiz olduğunu

Tren istasyonunda
Bugünde akşam oldu
Seni beklerken
Etraflarda da kimse kalmadı
Benden başka

Neyse ki şarabım var hala
Bitmedi daha umutlarım gibi
Son tren de geçip gitti
Benden kaçarcasına
Yine getirmedi
seni bana

Umutlarım tükenmişti
Zorlukla kalktım yerimden
Karda yağmaya başlamıştı
Elimdeki boşalan şarap şişesini atıp
Evin yolunu tuttum

Vardığımda sabah olmak üzereydi
Garibe baktım yavrusuna sarılmış
Uyuyordu
O ara dalmışım yorgunluktan
Kapı sesiyle uyandım
gelmişti...
Gülümseyerek bana bakıyordu
hasretle beline
Öyle bir sarıldım'ki
Bir daha hiç bırakmadım