Senden sonra uzun uzun, derin bir nefes almadım!
Boğazıma tıkanan düğümler beni boğmasın diye!
Şarkılardan fallar tutum seni söylesin, sesin bana gelsin diye!
Uzun uzun yürüdüm, ayaklarım kesilsin sana dönmesin diye!
Diyar diyar dolandım, cennetti görsün sensizde yaşayabilsin diye!
Elleri ellerimi tutamadı kimsenin, senin elin gibi yüreğimde çarpmadı diye!
Gözlerin var ya gözlerin, sevdanın içime akıp erittiği gözlerin,
Hiç kimsenin gözleri senin gibi gözlerimde zamanı silemedi be!
Hiçbir adamım diyen kendi egosundan bir dirhem geçmedi de!
Sen gururum yere değmesin diye!
Bu kadar onurluca gizden yüreğimi delenimsin yinede!
Bir sağ canını bileyim diye, yıllarını heba eden sevdiğinde!
Hiçbir sevgi ayaklarımı yerden kesmedi sarılan ellerinde,
Onlarca insanın içinde başımı alıp omzuna delicesine döndüremedi be!
Nisan, mayıs, haziran yağmurlarda sırılsıklam dans ettiremedi kimse!
Islanırsam içime her damlayla, yeniden yeniden yağarsın diye!
Bir bilsen sesini duysam kalbim durur, resmin karşımda beni benden alır
Sesiz dualarım sana yağıyor, sensizlik inan cehennemi yaşatıyor.
Artık yüreğimin mutlu olma duygusu, hafızamı zorluyor!
Hesaba çekiyorum kendimi, yine yaşamdan alacaklı çıkıyor!
İlk gözlerim gördü seni, serseri gülen buseni,
Hesap sordu sana ukalalığın sınırını bil diye!
Kulaklarım affetti önce seni, sonra gözlerime sundun inceliğini,
Sonra, sonra kafa tutun benim için yaşama, ben miydim posta koyan sana?
Beni sana aşık eden her muhabette, deniz mehtap ay ve yıldızlar sunumda
Yosun yani denizin kokusu değil mi, bizi birbirimize düğümleyen,
Tüm aksiyon, macera, romantizm eksik kalmıştı yaşamımızda!
Hala mıh gibi aklımda sözüm vardı senle kumsalda sabahlamaya!
Sen ben hep aynı şahitlerin deniz ay ve yıldızlar mehtabın huzurunda,
Omuzun da sabahlayacak alnım, saçlarım karışacak ellerinin arasında,
Deniz dalgalarını savuracak kıyılarımıza, kokusu karışacak nefesimizin,
Yüreğini dinleyeceğim benim için çarpan ritminde anların.
Kendi yüreğimin ritmini kaybedeceğim, sende hissedebildiğim sadece!
İşte böyle bir anda ölmek vardı, ölümde vuslat bekleyen gönle!
Hayali bile yürekte cızlıyor, ritmi durdu!
Yaşamda çekilen tüm sancılara değer diye!
Yaşamayı seviyorum, ama artık uğramıyor içten gülüşler dudağıma,
Terazide tutmaya çalışıyorum, yaşama sevgisini, eşittir sensizlik!
Sensizlik ağır basınca, başımı alıp nereye gideyim?
Sen bana yar olmadıktan sonra, hangi diyarı mesken edeyim!
Tüm sevinçler kayboluyor önümde, son anda tutunuyorum!
Seninde benim kadar değer verdiğin o cennet tanelerine!
Yani benim gözlerine tutkunum, gözlerinde konuşup, gözlerinde gülenim,
Gözündeki sevi pınarını içimden taşıranım, sensizliğin sonrası böyle işte!
Kayıt Tarihi : 29.9.2010 23:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!